ก้าวเท้าออกไปเรียนวันแรก

เริ่มต้นเช้าวันจันทร์หลังจากพ่อตัวดีออกไปทำงานเรียบร้อยก่อน 7 โมงเช้า  ฉันก็ลุกขึ้นเก็บที่นอน เดินมาเก็บเศษซากอารยธรรมที่นังสามีแอบทิ้งไว้เกลื่อนตั้งแต่ห้องอาบน้ำ ห้องครัว จนถึงห้องนั่งเล่น  พอทุกอย่างเข้าที่ฉันก็เริ่มทำภารกิจของตัวเองบ้าง แต่วันนี้พิเศษหน่อยที่ต้องอาบน้ำแต่เช้า..หน้าหนาวแบบนี้จากคนรักสะอาดอาบน้ำวันละ 2 ครั้งเช้า-เย็น..กลายมาเป็นเหลือวันละครั้งพอ เลือกเอาว่าจะอาบตอนไหน..ฉันมีเรียนวันจันทร์ตอนเช้า 2 ชั่วโมง ทุกทีฉันจะแค่ล้างหน้าแปรงฟันแล้วออกไปเรียน พอกลับมาบ้านหลังหม่ำมื้อเที่ยงเสร็จเรียบร้อย นั่งดูทีวีรอเวลาย่อยจนบ่ายคล้อยถึงจะได้ฤกษ์สะสางสังขารตัวเอง

แต่บ่ายนี้ฉันจะต้องไปเรียนภาษาอีกโรงเรียนหนึ่งเป็นครั้งแรก...คงไม่ดีแน่ถ้าจะเอาสังขารเน่าไปอวดโฉมให้คนอื่นดม จึงต้องกัดฟันอาบน้ำแต่เช้าแถมจะแช่น้ำอุ่นนานๆ ก็ไม่ได้ด้วย เวลาไม่อำนวย..เดินตัวหอมหน้านวลผ่อง ออกจากบ้านไปเรียน ทักทายกับ Marqaure อ่านว่า มาร์โก ผู้ดูแลคอร๋สสอนภาษาฝรั่งเศสพร้อมกับแจ้งเธอด้วยว่า พรุ่งนี้ตอนเช้า ฉันมาเรียนไม่ได้เพราะว่าโอฟี่ส่งฉันไปเรียนแล้ว เริ่มเรียนบ่ายวันจันทร์นี้ และอังคาร  พฤหัสบดีและศุกร์ตอนเช้า.. แต่บ่ายวันอังคารฉันก็จะมาเรียนที่นี่เหมือนเดิม..มาร์โกดีใจกับฉันด้วย แต่เธอบอกว่าที่โรงเรียนใหม่ฉันอาจจะเบื่อๆ เพราะว่าจะเริ่มสอนตั้งแต่ อา เบ เซ เด กันเลย ผิดกับที่นี่ที่เน้นสอนไวยากรณ์ แต่ก็ให้ไปเรียนเพื่อจะได้ไปฝึกพูด เจอคนอื่นจะได้พูดได้เร็วขึ้น แต่ยังไงก็ต้องมาเรียนกับเธอที่นี่ต่อนะ เพราะว่าฉันมีพัฒนาการเร็วมาก น่าเสียดายถ้าจะหยุดเรียนแล้วไปเริ่มใหม่ตั้งแต่พื้นฐานแบบนั้น..จากนั้นก็นั่งรอให้มาร์โกจัดสรรว่า วันนี้ครูแต่ละคนจะได้นักเรียนเป็นใครบ้าง เพราะว่าในแต่ละครั้งจะมีอาสาสมัครที่มาสอนมากน้อยไม่แน่นอน พอๆกับจำนวนนักเรียนที่ไม่แน่นอนเหมือนกัน

เรียนเสร็จตอน 11 โมง สองเท้าพาตัวเองกลับบ้านแต่วันนี้ได้เพื่อนเดินกลับบ้านเป็นหนุ่มจากไนจีเรียที่มาเรียนภาษาเหมือนกันเพียงแต่ว่าไม่เคยเรียนด้วยกันเท่านั้น พอรู้ว่าบ้านอยู่ละแวกเดียวกันก็เลยเดินคุยกันมาเรื่อยๆ แต่เอ๊ะ ทำไมเส้นทางแปลกๆ เขาหันมาบอกว่านี่คือ ทางลัด ..เขาสงสัยว่าฉันไม่รู้เหรอ..แล้วทุกทีมายังไง ฉันบอกว่าเดินขึ้นเนินมาเรื่อยๆกว่าจะถึงโรงเรียนก็ 20 นาที ..เขาส่งแววตาสมเพชมาให้ บอกว่าถ้าเดินทางนี้นะ 10 นาทีก็ถึงบ้านแล้ว...โอว แล้วทำไมฉันพึ่งจะมารู้ตอนนี้เนี่ย

ถึงบ้านจัดการหามื้อกลางวันให้ตัวเองเรียบร้อยด้วยข้าวไข่เจียวกินคู่กับน้ำพริกกะปิผักลวก  แปรงฟันดับกลิ่นไม่พึงประสงค์แล้วเตรียมของไปเรียนพร้อมเสบียงคู่กายคือน้ำเปล่าหนึ่งขวด  ดูตารางรถเมล์อีกครั้งก่อนออกจากบ้าน  ฉันต้องไปให้ถึงป้ายก่อน 13.05 ใช้เวลาเดินทาง 10 นาที ก็จะถึงโรงเรียนทันเข้าเรียนตอน 13.30 น.  มาแกร่วรอที่ป้ายรถเมล์ก่อนเวลา 10 นาทีเพราะกลัวพลาดเผื่อรถจะมาก่อน..ยืน รอ รอ รอ  ก็ยังไม่เห็นมาสักคัน หันออกไปมองป้ายอื่นๆ คนมายืนคอยแบบบางตา สงสัยออกไปเที่ยวกันหมด เพราะว่าช่วงนี้โรงเรียนปิด 15 วัน ให้ไปเล่นสกีบอกลาหิมะที่ใกล้จะละลายหมดแล้ว

ฉันยืนกระสับกระส่ายที่ป้ายอยู่ร่วมครึ่งชั่วโมง เลยเวลาเข้าเรียนมาเกือบสิบนาที ถึงจะเห็นรถเมล์สายที่ต้องขึ้นโผล่มา  ฉันโบกแขนส่งสัญญาณให้คนขับรู้ว่า จอดหน่อยจ้า..หนูจะขึ้น  สารถีวันนี้เป็นผู้หญิง ฉันก้าวขึ้นรถไป Bonjour Madame, Un aller-retour billet, sil vous plaît บงชูว์ มาดาม อา นาเล่ เครอทู บิลเย่ ซิลวูเปล  สวัสดีค่ะขอตั๋วไป-กลับใบหนึ่งคะ พร้อมส่งเงินให้ 1.90 ยูโร  เธอส่งตั๋วเล็กๆส่งกลับมาให้ ฉันรับมาแล้วเดินไปนั่ง..ระหว่างทางก็สำรวจทางและดูคนอื่นที่ทยอยมา พร้อมกังวลว่า ไปสายแบบนี้ต้องโดนครูด่าแน่เลย..

ถึงที่เรียนแล้ว ฉันเดินเข้าห้องเรียนที่ตอนนีัมีคนนั่งให้เต็มไปหมด..กล่าวสวัสดีกับคนที่น่าจะเป็นคุณครูแล้วส่งจดหมายเรียกตัวไปให้เธอดู เพราะไม่รู้ว่าจะบอกครูยังไงว่าฉันมาเรียนวันแรก..ครูรับไปอ่านจบก็บอกให้ไปนั่งที่กับนักเรียนคนอื่นๆอีก 12 คนที่นั่งอยู่ตามโต๊ะรูปตัวยู  ก่อนเริ่มเรียนมีเจ้าหน้าที่คนสวยมาบรรยายเรื่องการแยกขยะให้ฟัง ว่าถังขยะแต่ละสีใส่ขยะอะไรบ้าง ผ่านไปร่วมชั่วโมงครูก็จับแยกเป็นกลุ่มแล้วเดินเอาใบเซนต์ชื่อมาให้ฉันพร้อมทั้งส่งชีทมาให้หนึ่งแผ่นเป็นหัวข้อการแนะนำตัวเอง โดยให้เริ่มกรอกรายละเอียดของตัวเองลงไปก่อนแล้วจะให้แนะนำตัวเองตามชีท..อ่านตามนั่นแหละ แล้วจากนั้นจะให้จับคู่พลัดกันถาม-ตอบ ..กลุ่มที่ฉันอยู่มีอีก 4 สาว 2 คนมาจากตุรกี มาเซโดเนียและ โมรอคโค

ฉันใช้เวลาไม่นานก็กรอกเสร็จเพราะเคยทำแบบนี้มาหลายครั้ง แต่อีก 4 สาวที่เหลือดูเหมือนมันจะไม่ง่ายเลย เพราะว่าพวกเธอพูด อ่าน เขียน ไม่ได้เลย  ฉันเลยเอาชีทของฉันให้ดูพร้อมอธิบายให้ฟังว่าแต่ละข้อให้กรอกอะไร..สงสัยละสิว่าคุยภาษาอะไรกัน..แรกๆก็อังกฤษเพราะสาวมาเสโดเนียเธอพอฟังได้ แต่หลังๆครูดุว่าให้พูดฝรั่งเศส ห้ามพูดภาษาอื่น ฉันเลยต้องพูดฝรั่งเศสแบบงงๆ ปนกับภาษามือจนเข้าใจกัน เกือบสองชั่วโมงผ่านไปวันนี้ฉันได้แต่ถาม-ตอบ หัวข้อแนะนำตัวเองกับ 4 สาว  แอบมองกลุ่มอื่นมีเรียนเรื่องการไปซื้อของตั้งแต่เรื่องของคำศัพท์รวมถึงบทสนทนา  อีกกลุ่มเป็น สว. ที่กำลังหัดเขียนตัวอักษร ..ครูมีอยู่คนเดียวเพราะฉะนั้นก็จะไล่สอนไปทีละกลุ่ม

จนเกือบห้าโมงเย็นมีเพื่อนคนหนึ่งในห้องบอกครูว่า ต้องขอออกก่อนเพราะว่าตอนนี้อยู่ในช่วงวันหยุด รถเมล์วิ่งน้อยลง ถ้าขึ้นไม่ทันเที่ยวห้าโมงเย็น ต้องรอเป็นชั่วโมงกว่าเที่ยวถัดไปจะมา..ครูถามว่าใครต้องขึ้นรถเมล์บ้าง..เห็นยกมือกันทุกคน แม้แต่คนที่ขับรถมาเอง หรือประเภทมีสารถีมาคอยรับ-ส่งอยู่แล้ว..ฉันที่ยังงงๆกับตารางรถเมล์เลยหยิบสมุดตารางรถเดินไปถามเพื่อนๆ ถึงรู้ว่าทำไมฉันมาสาย เพราะว่าตารางรถเส้นทางหนึ่งจะแบ่งเป็นช่วงเวลาปกติ และวันเสาร์และช่วงเทศกาลอีกตารางหนึ่ง วันนี้ถึงไม่ใช่วันเสาร์แต่เป็นเทศกาลที่โรงเรียนหยุดเลยต้องไปดูอีกตารางหนึ่ง..แม่เจ้าพึ่งจะรู้

ดูตารางรถแล้วฉันพลาดเที่ยวก่อนหน้านี้ไปแล้ว อีกครึ่งชั่วโมงคันใหม่ถึงจะมา..ฉันเลยไม่รีบร้อนออกจากห้องเรียนตามเพื่อนๆไป  เดินไปหาครูพร้อมเอาคำถามที่ฉันแอบสงสัยจากการเรียนภาษาเองกับโปรแกรมคอมพิวเตอร์ไปถามครู..ครูอธิบายให้ฟังแล้วถามกลับมาว่า ถ้างั้นวันนี้ที่เรียนก็ง่ายเกินไปสำหรับฉันนะสิ..ฉันบอกว่าก็รู้หมดแล้ว แต่ได้ฝึกพูดก็ดี..เธอเลยให้ชีทที่เธอสอนอีกกลุ่มที่ยากขึ้นมาให้ฉันแล้วบอกว่า ลองเอาไปอ่านดู แล้วคราวหน้าเอาการบ้านมาส่งด้วย..

ได้เวลานั่งรถเมล์กลับบ้าน ขากลับไม่ได้รู้สึกกังวลอะไรเหมือนตอนมา เลยมีเวลามองคนอื่นบ้าง  เห็นหลายคนที่ไม่มีตั๋วรายเดือนซื้อตั๋วเป็นเที่ยวเหมือนฉัน แต่พอเขาได้ตั๋วมาแล้ว ดันไปสอดเข้าเครื่องเล็กๆที่เสาด้านหลังเบาะคนขับด้วย..ดูอยู่หลายคนถึงได้รู้ว่าเขาเอาตั๋วไปประทับตราวันที่..กันพวกลับลอบเอาตั๋วเดิมๆมาวนใช้..เหรอ แต่หนูไม่ได้ทำอ่ะ อย่าว่าหนูเลยนะ ไม่รู้จริงๆ

กลับมาบ้านนั่งพักให้หายหนาว ก็ได้เวลาเตรียมมื้อเย็นกว่าจะเสร็จก็ก่อนสามีกลับมาบ้านไม่นาน..ไม่เหมือนตอนไม่ได้ไปเรียน ทอดไก่รอจากหนังกรอบเป็นหนังเหี่ยวเธอก็ยังไม่มา ..ระหว่างมื้อเย็นเราคุยกันเรื่องโรงเรียนใหม่ พอฉันบอกว่าวันนี้ไปสายเพราะว่าดูตารางรถผิดอัน ไม่ได้ดูในช่วงเทศกาล  พ่อตัวดีเลยเหวอแล้วรีบขอโทษว่า เออ ใช่ ลืมบอกฉันไปว่ามันเริ่มเทศกาลตั้งแต่วันเสาร์แล้ว..หึ สายไปแล้ว..ฉันตกรถไปเรียบร้อยแล้วยะ..ชิ